Revolucioni i ndritur, ose zgjimi i madh kombëtar

revolucioni i ndritur ose zgjimi i madh kombetar





































NGA ARIAN GALDINI arian-galdini

112 vjet shtet shqiptar e ne ende vuajmĂ« nga Kompleksi i DitĂ«s sĂ« ParĂ« tĂ« ShtetbĂ«rjes. Edi Rama madje e ka zyrtarizuar kĂ«tĂ« sĂ«mundje tĂ« rĂ«ndĂ« kolektive qĂ« ne kemi, duke rikthyer foton e Ismail Qemalit nĂ« çdo zyrĂ« tĂ« shtetit. Jo se Ismail Qemali nuk e meriton, porse qĂ«llimi i Edi RamĂ«s ishte paradoksalisht meskin e kontradiktor nĂ« tĂ« njĂ«jtĂ«n kohĂ«. Njeriu qĂ« flet çdo ditĂ« pĂ«r shtetbĂ«rjen, u fsheh pas fotos sĂ« Ismail Qemalit, sepse nuk donte ta respektonte shtetin e tij, duke mosnderuar institucionin e Presidentit tĂ« RepublikĂ«s, cilido tĂ« jetĂ« ai. Fshehja tek e shkuara apo krahasimi me tĂ« shkuarĂ«n Ă«shtĂ« bĂ«rĂ« simptoma mĂ« e dukshme e pafuqisĂ« dhe padĂ«shirĂ«s sĂ« udhĂ«heqĂ«sve tanĂ« politikĂ« pĂ«r t’u shkĂ«putur e shĂ«ruar nga sĂ«mundja e Kompleksit tĂ« DitĂ«s sĂ« ParĂ« tĂ« ShtetbĂ«rjes. Ata janĂ« tĂ« sĂ«murĂ« kronikĂ«, tĂ« vetĂ«infektuar me vullnet tĂ« lirĂ« dhe infektues tĂ« zellshĂ«m tĂ« kujtdo rreth e pas tyre.

Nga ana tjetĂ«r, kur janĂ« nĂ« opozitĂ«, udhĂ«heqĂ«sit tanĂ« vuajnĂ« nga Kompleksi i Revolucionit Personal. Pothuajse tĂ« gjitha opozitat, nĂ« kĂ«to 34 vitet e fundit, sapo kanĂ« kuptuar qĂ« nuk kanĂ« fituar zgjedhjet e nuk do tĂ« jenĂ« nĂ« pushtet, ia kanĂ« nisur tĂ« flasin pĂ«r revolucion. Cilido tĂ« ketĂ« qenĂ« lideri i radhĂ«s i opozitĂ«s, nuk i ka shpĂ«tuar gjuhĂ«s fundbotĂ«se dhe mesianike me thirrje pĂ«r revolucion e pĂ«rmbysje me çdo kusht tĂ« pushtetit diabolik, tĂ« cilit i ka ardhur dita marrjes nĂ« dorĂ« tĂ« frenave tĂ« punĂ«ve tĂ« shtetit e qeverisjes. Çdo lider i opozitĂ«s nĂ« ShqipĂ«ri duket si i magjepsur nga sprova pĂ«r tĂ« pasur edhe ai revolucionin e tij. Madje, edhe teleliderĂ«t e rinj tĂ« telesurrogato-partive tĂ« reja, vijnĂ« me po tĂ« njĂ«jtin infeksion duke u vetĂ«shpallur si “Bashkues tĂ« Popullit” kundĂ«r sistemit, kur paradoksalisht po ky sistem e po ky regjim nuk lĂ« studio televizive e sondazh e anketim pa i promovuar, shpesh edhe me shumĂ« se vetĂ« krerĂ«t e partive tĂ« mĂ«dha tradicionale. Por qĂ« tĂ« prodhohet revolucioni, duhet tĂ« shpaloset djalli.

AsnjĂ« lider opozite, as i ri e as i vjetĂ«r nĂ« vendin tonĂ«, kurrĂ«, nĂ« asnjĂ« rast, nuk ka zgjedhur rrugĂ«n e gjatĂ«, rrugĂ«n qĂ« tĂ« çon e s’tĂ« kthen. TĂ« gjithĂ«, pa asnjĂ« pĂ«rjashtim kanĂ« zgjedhur rrugĂ«n e shkurtĂ«r. Nuk shkojnĂ« vetĂ« tĂ« vrasin kuçedrĂ«n, por sjellin djallin kĂ«tu. TĂ« zgjedhĂ«sh rrugĂ«n qĂ« tĂ« çon e s’tĂ« kthen, do tĂ« thotĂ« tĂ« rendĂ«sh kah sakrifica e vetĂ«mohimi, pĂ«r ç’ka e beson tĂ« vlerĂ« e tĂ« rĂ«ndĂ«sishme. NĂ« kĂ«tĂ« rrugĂ« nuk merr tĂ« tjerĂ« me vete, por ti vendos veten tĂ«nde nĂ« dispozicion tĂ« tĂ« tjerĂ«ve. Nuk flet pĂ«r djallin, por ushqen me mishin e pulpĂ«s tĂ«nde shqiponjĂ«n qĂ« tĂ« mban nĂ« krahĂ«, ndĂ«rsa fluturon pĂ«r tĂ« tĂ« çuar nĂ« pĂ«rballjen me kuçedrĂ«n. Kurse ajo rruga qĂ« tĂ« çon e tĂ« kthen, Ă«shtĂ« e thjeshtĂ« fare. Mjafton qĂ« ti tĂ« flasĂ«sh pafund pĂ«r tĂ« keqen e t’u thuash njerĂ«zve se MbretĂ«ria e Djallit ka pllakosur. Mbill depresion, dĂ«shpĂ«rim, dekurajim dhe shpreso qĂ«, kĂ«sisoj do tĂ« krijohet edhe ushtria e revolucionit tĂ«nd.

Me kĂ«tĂ« reflektim, nuk po dua fare tĂ« them se Edi Rama nuk Ă«shtĂ« djalli qĂ« ne, opozita kemi shpallur. Jo, aspak. Edi Rama Ă«shtĂ« njĂ« e keqe e pamĂ«dyshtĂ«, qĂ« pushtetin e ka si vegĂ«l dĂ«frimi e pasurimi pa frerĂ«. Edi Rama Ă«shtĂ« zoti i radhĂ«s nĂ« krye tĂ« punĂ«ve tĂ« katrahurĂ«s. Sot, me kĂ«tĂ« reflektim nĂ« fakt, nuk po merrem me Edi RamĂ«n apo sivĂ«llezĂ«rit e tij nĂ« krye tĂ« opozitĂ«s (parti tĂ« vjetra a tĂ« reja) si njerĂ«z e udhĂ«heqĂ«s konkretĂ« tĂ« sĂ« derisotmes sĂ« paku. Sot e kam reflektim, me veten time, pĂ«r veten time, me shoqĂ«rinĂ« tonĂ«, pĂ«r shoqĂ«rinĂ« tonĂ«, e pĂ«r si ne e kuptojmĂ« e pĂ«rjetojmĂ«, qeverisjen dhe opozitarizmin. Dua tĂ« them, se kemi mbjellĂ« kaq shumĂ« depresion e dekurajim nĂ« kĂ«tĂ« vendin tonĂ« me kaq shumĂ« skandale e ligĂ«si, tĂ« cilat burimin e kanĂ« te kompleksi i pushtetarit si shtetbĂ«rĂ«s dhe i opozitarit si revolucionar, saqĂ« nuk po lĂ«mĂ« asnjĂ« shans pĂ«r t’u zhvilluar ndonjĂ« bimĂ« a oaz urtĂ«sie nĂ« kĂ«tĂ« vend.

TĂ« gjithĂ« ne qĂ« shkruajmĂ«, flasim e veprojmĂ«, tĂ« gjithĂ« ne qĂ« kemi zĂ«, ndikim e pĂ«rgjegjĂ«si publike, tĂ« gjithĂ« pa pĂ«rjashtim, duke mĂ« pĂ«rfshirĂ« mua tĂ« parin, jemi bĂ«rĂ« ose tĂ« dorĂ«zuar ose tĂ« depresionuar. Kur jemi dorĂ«zuar, marrim anĂ«n e njĂ«rĂ«s prej palĂ«ve, ose qĂ«ndrojmĂ« larg palĂ«ve, sepse kĂ«shtu dhe vetĂ«m kĂ«shtu i bĂ«jmĂ« mirĂ« vetes dhe botĂ«s sonĂ« tĂ« vockĂ«l personale e familjare. Kur jemi tĂ« depresionuar, nuk lĂ«mĂ« rast pa bĂ«rĂ« garĂ« se kush gjen fjalĂ«t e hiperbolat mĂ« hidhnake e koniciane, pĂ«r tĂ« pĂ«rshkruar çdo keqshkuarje e paudhĂ«si nĂ« kĂ«tĂ« vend. Gara jonĂ« e dorĂ«zimit dhe depresionimit, janĂ« bĂ«rĂ« si holokausti i shpresĂ«s dhe besimit ndĂ«r ne, te tĂ« gjithĂ« ne. A e keni vĂ«nĂ« re se ne ndjekim, lexojmĂ«, vlerĂ«sojmĂ«, klikojmĂ«, pĂ«lqejmĂ« kryesisht e madje dĂ«rrmueshĂ«m, dĂ«fryesit e depresionuar ose mendjendriturit e dorĂ«zuar. Jemi aq cinikĂ« e tĂ« ligsht me veten e njĂ«ri-tjetrin, saqĂ« njerĂ«zit e mirĂ«, aktet e mira, shembujt e mirĂ«, lajmet e mira, i klasifikojmĂ« si shtirje, hipokrizi ose si tĂ« parĂ«ndĂ«sishme ose tĂ« pavlera fare e tĂ« lehta.

E gjitha kjo ka ardhur si reaksion zinxhir, ngase udhëheqësit pushtetarë nën kompleksin e shtetbërjes dhe udhëheqësit opozitarë nën kompleksin e revolucionbërjes, e kanë helmuar në atë pikë këtë shoqëri, sa shpesh të duket e kotë të ëndërrosh në këtë vend e për këtë vend. Udhëheqësit dhe matrica e tyre politike, sociale e kulturore kanë degraduar më pas edhe të gjitha hallkat e mendjendriturve, intelektualëve, profesionistëve, artistëve, gazetarëve etj., etj., duke i katandisur këta, ose në të dorëzuar ose në të depresionuar. Janë pothuajse të njëjtat gjëndra fëlligështie që përdoren prej 3 dekadash e gjysmë ndër ne, për të shpërthyer qelbin e çdo debati që na ka përfshirë e ndarë, duke filluar nga debatet e dasitë politike, deri tek ato fetare, kulturore, për dekonstruktimin e heronjve, personaliteteve, ngjarjeve e çështjeve tona kombëtare, apo mbi përkatësitë krahinore, e gjithfarë temash të kësollojshme.

JanĂ« tĂ« njĂ«jtĂ«t njerĂ«z qĂ« paguhen tejet majmĂ«sisht pĂ«r tĂ« shkallmuar çdo pikĂ« reference e çoroditur çdo mendje. Kjo Ă«shtĂ« edhe arsyeja pse doja t’i hidhja nĂ« eter kĂ«to pĂ«rsiatje, sepse ne kemi kaq shumĂ« nevojĂ« pĂ«r njĂ« revolucion tĂ« ndritur. Jo revolucion pushteti, por revolucion mendjehapĂ«s, çlirues energjish pozitive. Ky helm masiv, dorĂ«zonjĂ«s e depresues, duhet mundur nga njĂ« zgjim i madh. NjĂ« shpirt i ri i inkurajimit, mirĂ«sisĂ«, vlerave dhe besimit duhet domosdoshmĂ«rish tĂ« ngjizet, rritet e ngadhnjejĂ« mes nesh. AsnjĂ« pushtet shteti e asnjĂ« opozitarizĂ«m revolucionar, nuk mund ta mbjellĂ« dot kĂ«tĂ« frymĂ« tĂ« inkurajimit.

Zgjimin e madh mund ta sjellin vetĂ«m guximtarĂ«t qĂ« dinĂ« tĂ« maten me vetet e tyre, me makthet e tyre mĂ« tĂ« kĂ«qija, e paskĂ«taj tĂ« shembullizojnĂ« me fjalĂ«, akte dhe vepra tĂ« mbara. MĂ« shumĂ« sesa udhĂ«heqĂ«s qĂ« mbajnĂ« fjalime tĂ« bukura e qĂ« dinĂ« tĂ« flasin zhdĂ«rvjellĂ«t, kĂ«saj shoqĂ«rie e kĂ«tij kombi i duhen udhĂ«heqĂ«s nĂ«pĂ«rmjet shembullit tĂ« tyre personal. Revolucioni i ndritur apo zgjimi i madh Ă«shtĂ« e vetmja zgjidhje
 PĂ«rndryshe, helmi do tĂ« na mbysĂ«, dorĂ«zojĂ«, depresionojĂ« apo largojë  Koha e re po thĂ«rret njĂ« kulturĂ« tĂ« re e veprim tĂ« ri.

/Gazeta Panorama

NDIQE LIVE “PANORAMA TV” © Panorama.al

dsaadmin

Learn More →