EDISON YPI
Ca zagare, ca kĂ«rrma, ca surratbajga, ca tĂ« dĂ«shtake, aq tĂ« gĂ«rrditshme sa kur i sheh tĂ« aktivizohen nĂ« çast gjĂ«ndrat e pĂ«shtymĂ«s, i ka kap paniku pse Elisa Spiropali u zgjodh kryetare e Parlamentit. O ziliqare, o teveqele, o donkishote qĂ« mulliri i kafes ju duket si Elisa Spiropali qĂ« pas pak do ju bluajĂ«, fanepsjet tuaja, pĂ«rçartjet tuaja, janĂ« tĂ« turpshme, tĂ« pandershme, tĂ« padenja. Kaq ju ka tmerruar suksesi i tjetrĂ«s, sa keni ikur nga fiqiri, jeni tĂ«rbuar, jeni çmendur. Jeni bĂ«rĂ« si ato byreqet te cepi rrugicĂ«s me qepĂ«, gjizĂ«, spinaq. Por janĂ« plot me bosh. Mezi ndjehet aroma e largĂ«t e njĂ« thĂ«rrime gjize qĂ« brenda byrekut u fut gabimisht. ĂfarĂ« po ndodh me ziliqaret e tĂ«rbuara qĂ« tĂ« trazojnĂ« zorrĂ«t kur i sheh, i dĂ«gjon, i lexon, Ă«shtĂ« nonsens, paradoks, logjikĂ« e pĂ«rmbysur, pasojĂ« pa shkak, e ardhme pa tĂ« tashme, rrahje pa zemĂ«r, zjarr i ftohtĂ«, diell pa qiell, pordhĂ« pa bythĂ«.
Sëmundja e vjetër e ndjek Njeriun këmba-këmbës që nga mjegullat e kohërave. Vizatime primitive brenda shpellave tregojnë derra dhe dosa të kreshpëruara, duke ndjekur një sorkadhe, dëshmojnë lashtësinë e dukurisë. Në versionin surrealist, zullumqaret ziliqare, tabloja i paraqet si një shkëmb prej mishi. Sa herë Sizifi ngjit lart copat e mishit, aq herë mullari i mishit rrokulliset poshtë. Në versionin socrealist, tabloja propagandistike me ngjyra të ndezura paraqet një mbledhje kolektivi në Kombinatin Metalurgjik, Uzina Traktori, ose Azotiku i Fierit.
Ku klasa punĂ«tore pĂ«rleshet dhĂ«mb-pĂ«r-dhĂ«mbĂ« me sabotatorĂ« dhe armiq tĂ« egĂ«r qĂ« mezi çpresin tâi fusin revolucionit shkopinj nĂ« rrota. NĂ« podiumin e mbledhjes shoku Jarga, shoku Tuli, shoku Dhjami, shoku Qeni, shoku Ăakalli, dĂ«gjojnĂ« tĂ« mahnitur dhe aprovojnĂ« nxehtĂ«sisht retorikat e ububushme tĂ« kĂ«llirave tĂ« revoltuara. Langaraqet proletare, tornitore, saldatore, montatore veshur me kominoshe doku, tundin kĂ«rcĂ«nueshĂ«m lart veprat e shokut Vampiri dhe citatet e shokut Mao. Halabaket e inatosura, shoqja Bloza, shoqja Buçja, shoqja LĂ«tyra, shoqja Kuçka, shoqja Qelbi, po denoncojnĂ« borgjezen Elisa Spiropali pĂ«r mungesĂ« tĂ« syçelĂ«sisĂ« proletare, devijim nga vija e partisĂ«, moskryerje si duhet tĂ« detyrave si e urdhĂ«ron Partia, si e kĂ«rkon situata, si na e mĂ«son Pal Vata. QĂ« revolucionaret e çartallosura qĂ« mjaullijnĂ« pĂ«r Elisa Spiropalin janĂ« goca spiunash, nomenklaturistash, persekutorĂ«sh, kjo duket sheshit, kĂ«tĂ« e tradhton surrati prej shefe kuadri me lidhje tĂ« ngushta me Sigurimin. Zyra e shefes mbyllur me hekura si kafaz ariu. Shefja. Elisa Spiropali Ă«shtĂ« e vetmja politikane qĂ« shkon nĂ« terren, ku lodhet, lufton, fiton. Grindavecet ndaj Elisa Spiropali po tâi varĂ«sh kokĂ«poshtĂ« me njĂ« çengel nĂ« tavan dhe po tâu biesh bam-bam me njĂ« shkop, mbushin botĂ«n me myk. Ăa kĂ«rkojnĂ«, ça synojnĂ«, ça pretendojnĂ«, kĂ«to shtriga? VĂ«shtirĂ« me hy nĂ« trurin e budallaqeve pĂ«r me gjet arsyen e vĂ«rtetĂ« tĂ« qurravitjeve tĂ« tyre. ĂfarĂ« duhet tĂ« bĂ«jĂ« Elisa Spiropali qĂ« tĂ« qetĂ«sohen nĂ«pĂ«rkat qĂ« rrudhin turiçkat? A kĂ«naqen llafazanet nĂ«se Elisa Spiropali u thotĂ« tĂ« vetĂ«ve kĂ«tĂ«:
-Faleminderit kolegë për besimin dhe respektin që dëshmuat ndaj meje. Por ka dalë një problem. Nuk duan llapaqenet. Ato që gdhihen e ngrysen në Fejsbuk. Ku shkruajnë poste për të vjellë. Thurin intriga. Shkrepin selfie. Kanë bindjen se pa pëlqimin e tyre dielli nuk ngroh, toka nuk rrotullohet, deti thahet, shiu nuk bie, era nuk fryn. Ju lutem më zëvendësoni me ndonjërën nga kuçkat gjeniale
Pse bëni kështu o ziliqare?
Si e keni hallin o inatçesha?
Mbase jeni egërsuar se keni kohë pa lexuar ndonjë poezi a dëgjuar ndonjë muzikë.
Ndoshta, përveç mamit, nuk ju përkëdhelur askush qëkur keni lindur.
Sâmbahet ment sa vjet u bĂ«nĂ« qĂ« sâpo kujtohet âkush tu bĂ«jĂ« njĂ« kompliment.
SâĂ«sht çudi shpĂ«rthimi skizofrenik u vjen nga mungesa e njĂ« masazhi tĂ« thellĂ« nga ata qĂ« femrĂ«n e lumturon. MirĂ«po askush sâka qejf tâi shtypi.
NĂ«se asnjĂ« nga kĂ«to, shkaku i çrregullimeve tĂ« tyre psikike, Ă«shtĂ« brenga mĂ« e madhe e femrave. Ajo qĂ« dhemb mĂ« tepĂ«r. Ajo pĂ«r tĂ« cilĂ«n kurrĂ« nuk mjaftojnĂ« lotĂ«t. Vuajtja mĂ« e lemeritshme se mungesa e poezive, muzikĂ«s, pĂ«rkĂ«dhelive, komplimenteve, masazhit tĂ« qejfit dhe gjithĂ« kĂ«naqĂ«sive tĂ« tjera. Dhimbja e padurueshme, rĂ«nkimi i pazĂ«shĂ«m pĂ«r faktin se qyshkur sâmbahet mend, askush nuk i ka puthur./ Gazeta Panorama
NDIQE LIVE “PANORAMA TV” © Panorama.al Burimi informacionit @Panorama.al: Lexo me shume ne :bota sot www.botasot.co
