“Me një nënë indiane dhe një baba xhamajkan, prokurorja e qarkut Kamala Harris i ngjan një versioni Kalifornian të Barack Obamës,” shkruante gazeta “Los Angeles Times” në tetor 2004, një muaj përpara zgjedhjes së Obamës në Senat: dymbëdhjetë vjet më vonë, gjykatësja Harris u bë senatore, kandidoi më pas në 2019 dhe u mund, në zgjedhjet paraprake demokrate për Shtëpinë e Bardhë. Dhe në vitin 2020 ajo u bë zëvendëspresidentja e parë femër, me Joe Biden si president.

Sot është ajo, 60 vjeçe pas tre muajsh – nga një fëmijë që shoqërohej me autobus në shkollat ​​e integruara me nxënës të bardhë, e rritur hindu, e konvertuar në kishën baptiste, e fejuar me ish-kryebashkiakun e San Franciskos Willie Brown, i cili i ofronte konsulenca të majme 400,000 dollarëshe, tashmë e martuar me avokatin Douglas Emhoff – në krye të grupit të pasardhësve të supozuar të Bidenit, nëse presidenti i moshuar do të dorëzohej para atyre që i kërkojnë një hap historik prapa.

Në të shtunën e premtimeve, shantazheve, ëndrrave, ambicieve, iluzioneve, investimeve, nepotizmit, ideologjive që e shndërrojnë Partinë Demokratike në Leopard të Amerikës, komentuesit pro-republikanë të Wall Street Journal distilojnë helme, duke sugjeruar që rrethi i Biden-it sheh tek Kamala Harris, trashëgimtaren e drejtpërdrejtë për të trembur votuesit e moderuar, duke e detyruar shtabin elektoral të riemërojë udhëheqësin e moshuar në Konventën e gushtit në Çikago.

Harris kishte debutuar duke akuzuar Bidenin se kishte kundërshtuar integrimin e detyruar të shkollave në vitet 1960, “autobusin” e debatuar, fëmijët e bardhë në geto dhe studentët me ngjyrë në qendër të qytetit, “kur unë isha një vajzë e vogël në ato autobusë”; më pas miqësia me Beau Biden, djalin e madh të presidentit që vdiq në vitin 2015, i kishte pajtuar. Tani zëvendëspresidentja po studion fushatën e New York Times kundër Biden, ajo vëren se Nancy Pelosi po bën thirrje për një kandidat tjetër, ajo e di se rregullat do t’i caktonin asaj thesarin e 264 milionë dollarëve fonde të fushatës dhe që  asnjë paditës tjetër nuk mund t’i pretendojë.

Sondazhet nuk e favorizojnë Kamala Harrisin, provat e errëta mbi emigracionin dhe kontrollin e Senatit, kur u nda 50 me 50 me opozitën republikane dhe ishte ajo, zëvendëspresidentja, e cila kishte votën vendimtare, nxjerrin zbuluar plogështinë e saj. Megjithatë, tradita militante e “Klubit të Qenve të Verdhë” – e evokuar nga presidenti Lincoln në 1848 – do të mbledhë gjithësesi votues që nuk e braktisin kurrë partinë.

Prandaj, miliona demokratë do të kundërshtojnë Donald Trumpin, kushdo që do të përballet me të, qoftë Biden, qoftë Harris, qoftë guvernatori simpatik i Kalifornisë Gavin Newsom, ai i Illinoisit J.B. Pritzker, trashëgimtar i një dinastie sipërmarrësish, qoftë guvernatori i Miçiganit Gretchen Whitmer.

Pastaj është një emër i adhuruar në Evropë, i përkëdhelur nga talk show-t liberalë, i mohuar fuqishëm nga ish-presidenti Obama, i mohuar absolutisht nga njoftimet zyrtare për shtyp, i cili gjithashtu, në një sondazh të Reuters/Ipsos të martën, godet fort Trumpin, me një avantazh të madh 50 për qind me 39 për qind, duke shtuar në tufën e votuesve besnikë te demokrateve, mbështetjen e grave, të moderuarve, të pavarurve. Ajo është Michelle LaVaughn Robinson Obama, e cila mbush 60 vjeç në janar, juriste që ka studiuar në Princeton dhe Harvard, me dy vajza, Malia dhe Sasha, me një paraardhëse skllave në plantacionet e Jugut.

Elegante, sportive, e dashur, metodiste protestante, profesioniste, Zonja e Parë e bashkëshortit të saj Barack, Michelle Obama nuk ka fituar kurrë zgjedhje. A do të ishte në gjendje të përballonte arsenalin e fyerjeve dhe insinuatave seksiste që Trump do t’i rezervonte asaj nga podiumi, siç bëri me Hillary Clintonin? Një fushatë parandaluese dezinformimi ka nisur në internet përmes Instagramit, e cila falsifikon fotot e Obamës si student me një mik, duke pretenduar se Michelle ka ndryshuar seks dhe ka qenë burrë kur ishte e re. Nëse përmenden, këto shpifje do të bëheshin virale, sipas një raporti konfidencial nga Departamenti i Shtetit, me mbështetjen e qeverive armiqësore, nëpërmjet Inteligjencës Artificiale.

Kamala apo Michelle? Apo një nga guvernatorët e rinj dhe të njohur? Apo veterani Joe, i zgjedhur në Senat në vitin 1972? Beteja politike po i përçan demokratët, të cilët nuk kanë qenë në një kuvend të hapur që nga viti 1968, edhe atëherë në Çikago. Koha po ikën, fondet e bllokuara do të jenë problem, Trump dominon në internet, në mitingje, në Gjykatën e Lartë. Gjithsesi, kushdo që vendoset në gusht, do të jetë në gjendje të mbështetet në dy pasione të pamohueshme: dashurinë e “qenve të verdhë” për demokratët dhe urrejtjen e brendshme, që gjallëron gjysmën e Amerikës kundër Donald Trumpit. A do të mjaftojnë? / La Repubblica – Bota.al

NDIQE LIVE “PANORAMA TV” © Panorama.al Burimi informacionit @Panorama.al: Lexo me shume ne :bota sot www.botasot.co