Bota

Kurvi im

kurvi im





































Edison Ypi1EDISON YPI

TĂ« gjithĂ« kishin nga njĂ« kurv qĂ« i spiunonte. TĂ« tĂ« lĂ«ntĂ« PerĂ«ndia pa kurv – thoshin fshehtas me qesĂ«ndi. Por askush nuk e dinte cili, nga mizĂ«ria e kurvĂ«ve, ishte kurvi i tij. As unĂ« nuk e dija. Ishte me zarar ta hamendĂ«soje. Mund t’i bije dikujt mĂ« qafĂ« kot dhe futeshe nĂ« mĂ«kat, ose gjeje belanĂ«. NdĂ«rkohĂ«, i vetmi kurv qĂ« njihej ishte kurvi i madh, kryekurvi, apo kurvi i kurvĂ«ve. Por ai ishte i zĂ«nĂ« me marksizĂ«m-leninizmin ngadhnjimtar. PĂ«r punĂ«t e vogla, kishte kurvĂ«t e vegjĂ«l. NjĂ« nga rregullat pa asnjĂ« pĂ«rjashtim tĂ« asaj kohe, ishte se tĂ« arrestonin, pastaj, çfarĂ« kishe bĂ«rĂ«, e si, e qysh, e tek, e shkruanin vet, pa tĂ« pyetur aspak. Mos me ia hĂ«ngĂ«r hakun, kĂ«tĂ« rregull e zbatonin pĂ«r çdo rast dhe me sa mĂ« tepĂ«r pĂ«rpikmĂ«ri, sĂ« pari, brenda vetes, pĂ«r viktimat e luftĂ«s brenda llojit. Pastaj pĂ«r fatkeqĂ«t me probleme nĂ« biografi, kalvari i vuajtjeve tĂ« tĂ« cilĂ«ve kishte vetĂ«m fillim, kurrĂ« fund.

Mes mijĂ«ra e mijĂ«rave, njĂ« nga kĂ«ta, vuajtjet e tĂ« cilĂ«ve fillonin qĂ« nĂ« lindje dhe s’mbaronin kurrĂ« isha, fatkeqĂ«sisht, unĂ«. Fillimi i viteve ’80. UnĂ« dhe Hasia, nĂ«na ime, nĂ« TiranĂ«. VĂ«llai me punĂ« nĂ« Burrel. UnĂ« veja nĂ« punĂ«, lexoja libra, dĂ«gjoja muzikĂ«. Kur njĂ« ditĂ« na vjen haberi se vĂ«llain e kishin arrestuar. NĂ« ato vite, tĂ« dĂ«gjoje tĂ« arrestohej dikush, pĂ«rtej keqardhjes, nuk ishte çudi. TĂ« qaje apo tĂ« dĂ«nesje, s’bĂ«hej fjalĂ«. TĂ« rrasnin brenda pĂ«r “keqardhje pĂ«r armikun”. Larguam nga shtĂ«pia gjĂ«ra qĂ« i hamendĂ«suam si kompromentuese, sa mbaj mend, nga babai i vdekur, ca revista dhe ca libra nga koha e ShkollĂ«s Teknike “Harry T. Fultz”. Dhe pritĂ«m ça do na ndodhte. NĂ« njĂ« nga kĂ«to ditĂ« pritjeje nga fillimi i vitit 1981, mamaja, Hasia, erdhi mĂ« zgjoi qĂ« nĂ« 5 tĂ« mĂ«ngjesit. Me lot mĂ« sy, por edhe e pĂ«rmbajtur, mĂ« tha tĂ« bĂ«heshim gati pĂ«r internim sepse prej gjysmĂ« ore njĂ« “SkodĂ«â€ e zhurmshme po pret te shkallĂ«t. “Skoda” nuk kishte qenĂ« pĂ«r mua dhe mamanĂ« time. “Skoda” mori pĂ«r internim familjen e Azemit tĂ« katit tĂ« parĂ«. Djali i tij qe arratisur nga KukĂ«si. Kaluan edhe ca ditĂ«. Kur troket dera. Dal unĂ«. TrokitĂ«si nuk hyn brenda. Me ca pĂ«rdredhje kĂ«mbĂ« e duar, mĂ« bĂ«n tĂ« ditur se tĂ« nesĂ«rmen duhet tĂ« shkoj te Dega e Brendshme.

-Te Ekspozita Kineze? – e pyeta.

U vrenjt.

-Jo te Ekspozita Kineze – tha – por te ekspozita “ShqipĂ«ria Sot”.

Të nesërmen vajta ku më tha.

NjĂ« surratbaltĂ«, me gjasa kurvi im, pasi mĂ« la tĂ« pres pak, nxori njĂ« letĂ«r. KĂ«tu – tha kurvi im – Ă«shtĂ« gjithçka qĂ« ju armiqtĂ«, ti, vĂ«llai, yt dhe njĂ« miku juaj jeni llafosur pĂ«r t’u arratisur nĂ« vitin 1972. Nuk ma dha ta lexoja. E lexoi vetĂ« pa luajtur vendit. Tha diçka tĂ« tillĂ«: Ju tĂ« tre keni lexuar dhe komentuar romanin “Njeriu qĂ« qesh”, dhe keni bĂ«rĂ« plane pĂ«r t’u arratisur. Ata tĂ« dy i kemi arrestuar. Ti ke vazhduar shkollĂ«n. Ndoshta edhe ti ke dashur tĂ« arratisesh, por je penduar. VĂ«r njĂ« firmĂ« kĂ«tu – tha – duke vĂ«nĂ« gishtin te pjesa e bardhĂ« nĂ« fund tĂ« letrĂ«s. ÇfarĂ« dĂ«gjova nga surratbalta ishin tĂ« vĂ«rteta. Romani i Hygoit as sot nuk e di ç’lidhje kishte. Biseda pĂ«r arratisje po. Por ishte vetĂ«m dĂ«shirĂ«, pa asnjĂ« veprim konkret. S’ishte vendi pĂ«r heroizma si tĂ« Gjergj Elez AlisĂ« apo Mujit e Halilit. As rasti pĂ«r tĂ« mĂ« varur kokĂ«poshtĂ« pĂ«r kĂ«mbĂ«sh nĂ« tavan si gestapoja pionierin, duke mĂ« hedhur kova uji qĂ« tĂ« mos vdisja, pra se tĂ« tregoja ku e kisha pusullĂ«n qĂ« sapo e gĂ«lltita. Rolin e budallait e kam luajtur me sukses, por budalla nuk jam. PĂ«r tĂ« mijtĂ«n e sekondĂ«s ia lexova menien kurvit tim. Nuhata dhe nuk gabova. Si masĂ« ndĂ«shkimore tĂ« mjaftueshme kishin vendosur tĂ« mbanin nĂ« burg ata tĂ« dy. Pa mu dridhur qerpiku, vura firmĂ«n ku mĂ« tha kurvi im. Nuk na internuan. As kontroll nĂ« shtĂ«pi nuk na bĂ«nĂ«. Ndoshta ngaqĂ« komuniteti nuk na njihte pĂ«r problematikĂ«, pijanecĂ«, tĂ« pasjellshĂ«m, rrugeçër etj.. UnĂ« dhe mamaja vazhduam tĂ« gdhiheshim e tĂ« ngryseshim kryesisht duke lexuar a duke u llafosur me ndonjĂ« mysafir tĂ« rrallĂ«. Shkruanim dhe letra me kunja interesantĂ«, qĂ« thyen barrierat, mposhtĂ«m vigjilencĂ«n e rojave qĂ« copĂ«tonin byrekĂ«t pĂ«r me pa mos kishim futur mes petĂ«ve thika ose kubure.

KALUAN VITE.

S’lashĂ« bodrum pa ulĂ«ritur, kurv pa tallur, shkrimtar e poet pa pĂ«rqeshur, dromca nga tĂ« dĂ«rguarve tĂ« RAI-t nga Moska, Varshava, Vjena, Londra, pa ua pĂ«rcjellĂ« ishullarĂ«ve nĂ«pĂ«r bodrume ose dhoma me dritare tĂ« zĂ«na me batanije. PĂ«r dijeni, termin “Disident” jam i pari qĂ« e kam pĂ«rhap. Mund tĂ« verifikohet. JanĂ« gjallĂ« ata qĂ« mĂ« dĂ«gjonin duke u dridhur. Nga ‘90 e tĂ«hu, s’lashĂ« miting tĂ« PartisĂ« Demokratike pa vajtur. UnĂ«, familja ime, fisi im, shoqĂ«ria ime, e votuam, e ndihmuam, e propaganduam PartinĂ« Demokratike pa i kĂ«rkuar absolutisht asgjĂ«. UnĂ«, pĂ«r shembull, sot e kĂ«saj dite nuk i kam trokitur kurrĂ« asnjĂ« partie pĂ«r asgjĂ«. I fiksuar mbas mitingjeve, njĂ« herĂ«, mendja seç mĂ« tha, kĂ«mbĂ«t seç mĂ« çuan, drejt e te mitingu i komunistĂ«ve te Pallati i Sportit te “Zogu Zi”. UnĂ« kuriozi i pashĂ«rueshĂ«m vajta t’i dĂ«gjoja ç’thoshin rrezikzinjtĂ«. Me thĂ«nĂ« tĂ« drejtĂ«n u zbavita goxha me komunistĂ«t. Sidomos kur ulĂ«ritĂ«n: “Prej bronzi e kishte (shtatoren), prej floriri do ia ngremĂ«â€. MirĂ«po dikush nga pas mĂ« njohu. Desh mĂ« rrahĂ«n. ShpĂ«tova paq. Qyteti “Studenti”. Kurrizi i dikujt me zĂ« tĂ« ngjirur me xhaketĂ« igeliti qĂ« sot s’shifen me sy, ndĂ«rsa asokohe ishte luks pĂ«r jevgjit.

-Kush është ky ?

-Azem Hajdari, më thotë miku që kisha pranë, dhe shton, duhen këta për këto punë.

-Po kur tĂ« mos duhet mĂ«, si i bĂ«het? – i them.

NĂ« sheshin ‘Omonia’ dhe nĂ«pĂ«r tragete kur ikja e vija nĂ« Itali, kam hĂ«ngĂ«r grushte dhe shkelma duke mbrojtur me zjarr Doktorin dhe PartinĂ« Demokratike. Kaluan tĂ« tjera vite. Pas shembjes historike, qĂ« s’do vinte kurrĂ« prej halabakĂ«ve dhe spiunĂ«ve qĂ« grumbulloi rreth vetes Partia Demokratike, por vetĂ«m prej viktimave tĂ« tyre, prita mĂ« tepĂ«r se 10 vjet tĂ« nisja tĂ« shkruaja. Prita gjatĂ« sepse nĂ« perceptimin tim e shkruara ishte gjĂ«ja mĂ« serioze qĂ« ekziston. As sot e kĂ«saj dite, nuk jam i sigurt nĂ«se di tĂ« shkruaj. Gjithsesi fillova. Ama, me krenari e them, sot e kam njĂ« bilanc. NjĂ« numĂ«r shkrimesh janĂ« bĂ«rĂ« viralĂ«. PĂ«r tĂ« mos folur pĂ«r disa prej tyre, qĂ« s’ka mbetur shqiptar qĂ« di shkrim e kĂ«ndim pa i lexuar. GjatĂ« viteve, mes tjerash shkruajta me superlativa pĂ«r PartinĂ« Demokratike, veçanĂ«risht pĂ«r lartĂ«simin e Doktorit. Dhe do kisha vazhduar po tĂ« mos mĂ« kujtohej njĂ« ditĂ« se Partia Demokratike ka 12 vite qĂ« s’vjen dot nĂ« pushtet, çka i shpjegon tĂ« gjitha, llafet janĂ« tĂ« tepĂ«rta. Diçka qĂ« gjatĂ« asaj kohe mĂ« rrĂ«nqethte; kur thoshin filani fisteku ministĂ«r apo deputet i mirĂ« sepse “lexon libra”. Nga ’90 e tĂ«hu, mesatarisht çdo 10 vjet, kam ndjerĂ« njĂ« si hije qĂ« duket e zhduket, ikĂ«n e vjen, rreth njĂ« mĂ«kati qĂ« kam bĂ«rĂ«. Kam dashur ta di. Kam pritur ndonjĂ« rast, dikĂ«nd qĂ« tĂ« sjelli, jo muhabete, por njĂ« provĂ«, njĂ« pohim, njĂ« argumentim serioz, se çfarĂ« Ă«shtĂ« kjo hije qĂ« mĂ« ndjek nga pas. KĂ«to ditĂ« hija u shfaq. Jo kurvi im. Ndoshta as kurvi i kurvit tim. NjĂ« tjetĂ«r. Nuk po ia pĂ«rmend emrin pĂ«rderisa nuk e ndjej si kurvin tim. MĂ« nisi njĂ« imazh, njĂ« copĂ« imazhi, nga viti i largĂ«t ’81, ku lexohet njĂ« rrĂ«mujĂ« fjalĂ«sh: Burhani apo Eduardi gjatĂ« kohĂ«s qĂ« njĂ«ri pijanec i dhĂ«nĂ« ishin pa punĂ«. PĂ«r kĂ« nuk mĂ« ka dĂ«gjuar procesverbalin e nĂ«nshkruaj:- KallĂ«zimtari (Edison Ypi). “KallĂ«zimtari” qĂ« nuk kallĂ«zoi asgjĂ« mĂ« habit dhe mĂ« bĂ«n pĂ«r tĂ« qeshur. Nuk ishte. Kurvi im e ka shtuar mĂ« vonĂ«. Nuk e kam parĂ« apo dĂ«gjuar kurrĂ« mĂ« parĂ« kĂ«tĂ« cilĂ«sim. Duket si nelogjizĂ«m i shpikur enkas pĂ«r mua dhe kurvin tim. Kam dĂ«gjuar pĂ«r denoncuesi, bashkĂ«punĂ«tori, kallĂ«zuesi, por KallĂ«zimtari kurrĂ«. Ka njĂ« zgjatje, njĂ« zvargie, njĂ« javashllĂ«k prej shkretĂ«tire. TingĂ«llon si nga “1001 NetĂ«t”. Pa Sheherazade kallĂ«zimtare. FjalĂ«t e pĂ«shtira tĂ« kurvit tim surratbaltĂ« qĂ« vetĂ« i shkroi, vetĂ« i lexoi, mĂ« kthyen te atmosfera e oborrit tĂ« PartisĂ« Demokratike brenda njĂ« çadre tĂ« stĂ«rmadhe plot me spiunĂ« sigurimisa qĂ« mbaheshin pĂ«r shpĂ«timtarĂ«, hajdutĂ« qĂ« hiqeshin tĂ« ndershĂ«m, trafikantĂ«, klientelistĂ«, nepotistĂ«, komunistĂ« tĂ« ndyrĂ«. Dhe plot fĂ«lliqĂ«sirĂ« tĂ« tjera nga ata qĂ« PartisĂ« Demokratike dhe Doktorit u vijnĂ« rrotull si hienat coftinĂ«s, tĂ« cilĂ«ve u them: Shporruni kĂ«rma! S’ngjaj me ju. Nga tjetĂ«r vend vij, pĂ«r tjetĂ«rkund fluturoj.

NDIQE LIVE “PANORAMA TV” © Panorama.al Burimi informacionit @Panorama.al: Lexo me shume ne :bota sot www.botasot.co

Similar Posts