Ndërsa bota po shikonte kthimin e talebanëve në pushtet në gusht 2021, dy motra në Kabul ishin në mesin e miliona grave në Afganistan që mund të ndjenin drejtpërdrejt regjimin e ri duke shtrënguar kontrollin e tij mbi to. Ata vendosën se nuk mund të qëndronin prapa dhe të shikonin se si kufizoheshin liritë e grave dhe filluan të përdorin fshehurazi fuqinë e zërit të tyre për të rezistuar.
Duke e vënë veten në rrezik të madh në një vend ku muzikantët mund të arrestohen, ata filluan një lëvizje këngësh në mediat sociale të njohur si Pishtari i Fundit. “Ne do ta këndojmë këtë, por mund të na kushtojë jetën,” tha njëra prej tyre në një video të regjistruar, përpara se të fillonin melodinë.
Ajo u publikua në gusht 2021, vetëm disa ditë pas pushtimit nga Talibanët, dhe u bë shpejt viral në Facebook dhe WhatsApp. Pa asnjë sfond në muzikë, motrat – të cilat veshin burka për të fshehur identitetin e tyre, u bënë një fenomen muzikor. “Lufta jonë filloi pikërisht nën flamurin e talebanëve dhe kundër talebanëve,” thotë Shaqayeq (jo emri i saj i vërtetë), anëtarja më e re e dyshes. “Para se të vinin talebanët në pushtet, ne nuk kishim shkruar kurrë një poezi të vetme.
Kjo është ajo që na bënë talibanët”. Pas kthimit në pushtet, talebanëve iu deshën më pak se 20 ditë për të zbatuar vizionin e tyre unik për Afganistanin. Imponimi i Sheriatit (ligji fetar islam) në jetën e përditshme dhe kufizimi i aksesit të grave në arsim ishin ndër prioritetet e tyre. Gratë dolën në rrugët e Kabulit dhe qyteteve të tjera të mëdha për të rezistuar, por u përballën me një goditje të ashpër. “Gratë ishin drita e fundit e shpresës që mund të shihnim”, thotë Shaqayeq.
“Kjo është arsyeja pse ne vendosëm ta quajmë veten Pishtari i Fundit. Duke menduar se nuk do të mund të shkonim askund, vendosëm të fillonim një protestë të fshehtë nga shtëpia.” Dyshja publikuan shumë shpejt këngë të tjera, të kënduara nën burka blu, ashtu siç ishte kënga e parë. Njëra ishte një poezi e famshme nga e ndjera Nadia Anjuman, e cila e shkroi atë në shenjë proteste kundër pushtimit të parë të Talibanëve në 1996.
Si mund të flas për mjaltin kur goja më mbushet me helm?
Mjerisht goja ime është goditur nga një grusht mizor…
Oh për ditën që ta thyej kafazin,
Çlirohuni nga ky izolim dhe këndoni me gëzim.
Ndërsa talebanët ndaluan arsimimin e grave, Nadia Anjuman dhe shoqet e saj takoheshin në një shkollë nëntokësore, The Golden Needle, ku pretendonin se ishin duke qepur, por në vend të kësaj lexonin libra. Edhe ata mbanin burkën blu, e njohur si chadari në Afganistan. Më e madhja nga dy motrat këngëtare, Mashal (pseudonim), e krahason burkën me “një kafaz të lëvizshëm”.
“Është si një varrezë ku janë varrosur ëndrrat e mijëra grave dhe vajzave”, thotë ajo. “Kjo burka është si një gur që talebanët e hodhën mbi gratë 25 vjet më parë,” shton Shaqayeq. “Dhe e bënë sërish kur u kthyen në pushtet. “Ne donim të përdornim armën që ata përdorën kundër nesh, për të luftuar kundër kufizimeve të tyre.”
Grupi Balkanweb
Burimi informacionit @BalkanWeb: Lexo me shume ne : Bota Sot News botasot.co
