Franca do të mbajë këtë të diel raundin e dytë të zgjedhjeve parlamentare, në të cilat votuesit në të gjithë vendin dhe territoret e huaja do të votojnë për 501 nga 577 vendet në Asamblenë Kombëtare, dhoma e ulët dhe më e rëndësishmja e Parlamentit francez.

76 vendet e mbetura u fituan tashmë në raundin e parë të votimit, raportoi AP.

Fronti Kombëtar i ekstremit të djathtë të Marie Le Pen dhe aleatët e saj kryesojnë pas raundit të parë të zgjedhjeve me rreth 34 përqind të votave, koalicioni i krahut të majtë Fronti i Ri Popullor fitoi 29 përqind të votave dhe koalicioni centrist së bashku, i cili përfshin Partia Rilindja e presidentit francez Emmanuel Macron, zuri vendin e tretë.

Në javën ndërmjet dy raundeve të zgjedhjeve parlamentare, qindra kandidatë të qendrës dhe të majtës u tërhoqën nga gara për të rritur shanset e rivalëve të tyre të moderuar dhe për të parandaluar fitoren e kandidatëve të Frontit.

Sipas rezultateve të sondazheve të opinionit publik, kjo taktikë mund të zvogëlojë shanset e ekstremit të djathtë për të fituar një shumicë absolute.

Megjithatë, partia e Marine Le Pen ka më shumë mbështetje se kurrë më parë dhe vendimi i takon votuesve.

Parashikimet e sondazheve sugjerojnë se Fronti Kombëtar ka të ngjarë të ketë më shumë vende në Asamblenë Kombëtare të ardhshme për herë të parë që nga Lufta e Dytë Botërore, por ka të ngjarë të mos ketë një shumicë absolute prej 289 vendesh.

Nëse ekstremi i djathtë merr një shumicë absolute, Macron do të emëronte Jordan Bardela, presidentin e Frontit Kombëtar, si kryeministrin e ri të Francës, gjë që do të çonte në “bashkëjetesën” e një presidenti nga një rrymë politike dhe një kryeministër nga një tjetër.

Franca moderne pati tre bashkëjetesa, e fundit me presidentin konservator Zhak Shirak dhe kryeministrin socialist Lionel Jospin nga viti 1997 deri në 2002.

Në rastin e “bashkëjetesës”, kryeministri përgjigjet para Parlamentit, drejton qeverinë dhe nxjerr ligje.

Presidenti është i dobësuar gjatë “bashkëjetesës”, por ka ende kompetenca të caktuara në fushën e politikës së jashtme, çështjeve europiane dhe mbrojtjes dhe është përgjegjës për negocimin dhe ratifikimin e marrëveshjeve ndërkombëtare.

Presidenti është gjithashtu komandanti i përgjithshëm i ushtrisë së vendit dhe mban kodet bërthamore.

Kjo ka të ngjarë të ndalojë premtimet e Macron për reforma të tilla si riformësimi i përfitimeve të papunësisë ose legalizimi i eutanazisë për të sëmurët terminalë.

“Bashkëjetesa” mund të vështirësojë edhe mbajtjen e buxhetit.

Në rast se rezultati i zgjedhjeve është një shumicë relative në parlament (230 mandate parlamentare), fituesi do të duhet të lidhë aleanca që do të mundësojnë miratimin e ligjeve, pra funksionimin e parlamentit.

Nëse partia nuk fiton shumicën, por fiton një numër të madh vendesh, Macron mund të emërojë Bardella-n si kryeministër, megjithëse Fronti Kombëtar mund ta refuzojë këtë nga frika se qeveria e tyre mund të zëvendësohet me një votëbesim.

Ekziston një mundësi tjetër që Macron të zgjedhë një kryeministër nga partitë e qendrës dhe të majtës e të përpiqet të bëjë koalicion me partitë e moderuara.

Nëse asnjë parti nuk ka mbështetje të qartë për të udhëhequr qeverinë, Macron mund të emërojë një qeveri ekspertësh.

Një qeveri e tillë ka të ngjarë të merret me çështjet e përditshme të mbajtjes së Francës të funksionojë pa probleme.

Secila prej këtyre opsioneve kërkon mbështetje parlamentare.

Nëse negociatat politike zvarriten gjatë pushimeve verore dhe Lojërave Olimpike, të cilat zhvillohen nga 26 korriku deri më 11 gusht në Paris, Macron mund të mbajë qeverinë e përkohshme deri në njoftimin e mëtejshëm.

Macron ka një mandat presidencial deri në vitin 2027 dhe ka thënë se nuk do të tërhiqet para përfundimit të mandatit të tij.

Gjatë bashkëjetesave të mëparshme, mbrojtja dhe politika e jashtme konsideroheshin si domeni informal i presidentit, i cili zakonisht arrinte kompromise me kryeministrin që Franca të fliste me një zë jashtë vendit.

Megjithatë, sot pozicionet e koalicionit të ekstremit të djathtë dhe të majtë në këto zona ndryshojnë ndjeshëm nga qasja e Macron dhe ka të ngjarë të jenë subjekt i tensioneve gjatë një bashkëjetese të mundshme.

Bardella tha se si kryeministër do të ishte kundër dërgimit të trupave franceze në Ukrainë, një mundësi që Macron nuk e përjashtoi.

Ai tha gjithashtu se do të refuzonte dërgesat franceze të raketave me rreze të gjatë.

Rreth 30,000 policë do të vendosen në të gjithë Francën, sot 7 korrik, gjatë raundit të dytë të zgjedhjeve parlamentare për të siguruar që të mos ketë trazira dhe garantimin e mbarëvajtjes së procesit.

(BalkanWeb)

Burimi informacionit @BalkanWeb: Lexo me shume ne : Bota Sot News botasot.co