Fjale te urta shqip
- Nga një vrimë e vogël, rrjedh e gjithë fuçia.
- Një shkëndijë ndez një mal.
- Për një dorë kashtë e vret samari mushkën.
- PĂ«r njĂ« pe, pĂ«r njĂ« gjilpĂ«rĂ«, vajti dĂ«m njĂ« punĂ« e tĂ«rĂ«â
- Ruaju të të ruajë perëndia.
- Ekzistojnë tri periudha në jetë, rinia, mosha e mesme, dhe sa mirë po dukesh.
- Ăndrroj, prandaj ekzistoj.
- ĂshtĂ« e domosdoshme qĂ« tĂ« jesh i papunĂ«, nĂ«se dĂ«shiron tĂ« bĂ«sh diçka tĂ« rĂ«ndĂ«sishme.
- ĂshtĂ« mĂ« mirĂ« tĂ« jesh i pĂ«rgatitur pĂ«r njĂ« rast e tĂ« mos fitosh , se sa tĂ« tĂ« vijĂ« rasti e tĂ« mos jesh i pĂ«rgatitur..
- ĂshtĂ« njĂ« gjĂ« e mirĂ« tĂ« ngritesh mbi krenarinĂ«, por duhet tĂ« keni krenari pĂ«r ta bĂ«rĂ« kĂ«tĂ«. Durimi Ă«shtĂ« i hidhur, mirĂ«po sjellĂ« fruta tĂ« Ă«mbla â (Ruso)
- ĂshtĂ« vetĂ«m njĂ« dallim nĂ« mes tĂ« çmendurit dhe meje âunĂ« nuk jam e çmendur .
- Fati i ndihmon mendjet e pĂ«rgaditura â (L.Paster)
- Ruhu nga thëngjilli i mbuluar.
- Së ligës ruaju, e mira të ndjek vetë nga pas.
- Sâlidhet kali me pe.
- Shkon një herë, bëhen gjurma; dy tri herë bëhet udhë.
- Ujku mjergull kërkon.
- Përmend qenin, bëj gati shkopin.
- Shtëpia pa fëmijë, si nata pa yje.
- Më i keqi vëlla të merr hakun.
- Motra jemi, shoqe sâjemi.
- E plaga e saj nuk është e lehtë.Mirmëngjes, me interes.
- Mos qesh në shok, se e gjen në kokë.
- Mos e lëndo ku i dhemb.
- Në daltë djalë të na rrojë, në daltë çupë, të të rrojë.
- Në shtëpinë e të varurit, nuk zihet litari me gojë.Martesa gjithmonë ka nevojë për artet më të mira të mundshme, të mungesës së sinqiritet ndërmjet dy qenieve njerëzore.
- MbarĂ« bota Ă«shtĂ« njĂ« skenĂ«, dhe tĂ« gjithĂ« njerĂ«zit janĂ« aktorĂ« â (Shekspiri)
- Me durim zbutet edhe princi, fjala e urtë then edhe gurin.
- MĂ« i zoti i njerĂ«zve Ă«shtĂ« ai qĂ« Ă«shtĂ« i zoti ta pĂ«rmbajĂ« vetveten â(Sami FrashĂ«ri)
- Më jepni një dhomë ku secili qosh i është përkushtuar librit.
- Më kryesoret janë katër gjëra që e bëjnë njeriun njeri: dituria, durimi, kanaati (të mjaftuarit me atë që ke), dhe drejtësia.
- Nuk dua mish e kabuni, po dua, ner e sajdi.
- O bark, o qerrata, këtu gjete, këtu ha.
- Pa para njeriu ha dhe një thes me kripë.
- E qeshura është ilaqi më i mirë i natyrës.Rrugën për te miku, mos e lër të zërë bar.
- Sevapi as shitet, as blihet.
- Sqepari bishtin e shokut e gdhend, të tijin jo.
- Ta shef bojën, sa ta ka nevojën.
- Trimi nderon trimin, i mençmi të mençmin, i ligu të ligun.
- Unë ha kumbulla, ty të mpihen dhëmbët.
- Ustai nuk ka shtëpi.
- Drunë e shtrembër e djeg zjarri.
- E ke zogun në dorë, mbaje.
- E tërë muzika është një folklorizëm .Unë kurrë nuk kam dëgjuar që një kalë të këndoj një këngë.
- E vërteta është aq e rrallë, prandaj është aq mirë që ta thuash.
- Miku i mirë vjen nga porta.
- Nuk bëhet stani me dhi të egra.
- Njeriu ka nevojë më tepër për dashuri, se për lavdi.
- Njeriu pa shokë, si muri pa tokë.
- Miku i mikut tim, është edhe miku im.
- NjĂ« krah sâmban kala.
Gjithë gishtat dhembin njësoj!
⹠Kali i botës të lë në udhë!
âą Atje ku ka, derdhet!
⹠Bie një gur, e lëviz një mur!
⹠Bora është e bardhë, por e ndyjnë qentë!
⹠Burrë e grua si mish e thua!
- Shoku sa duhet, aq qortohet.
- Shtëpinë e mbajnë të gjitha shtyllat.
- Tek nusja hanë e pinë, te dhëndrri gja nuk dinë.
- TĂ« mĂ« mbrosh atje ku sâjam, se ku jam mbrohem vetĂ«.
- MĂ« nĂ« fund e di se çfarĂ« e dallon njeriun nga kafshĂ«t, â brengat financiareâ.
- Më pëlqen kritika për aq kohë sa është lëvdatë e pakualifikuar.
- MĂ« shumĂ« skuqu para vetes sesa para tĂ« tjerĂ«ve â (Pitagora)
- Më të mira janë goditjet e mikut se sa puthjet e armikut.
- Mendjet e forta shpeshherë janë ato të cilat bota e zhurmshme i dëgjon të fundit.
- Meshkujt, sikurse plumbat shkojnë më së largu kur janë më të përsosurit.
- Fusha ka sy, mali ka veshë.
- Gishtërinjtë i fut në mjaltë e i lëpin, po nuk i kafshon dot se të dhembin.
- I marri çâflet nuk din, i urti çâdin nuk flet.
- I zoti duhet të ruajë arën e vet.
- Jo si cjapi te kasapi.
- Kali nuk mbahet për bishti, po prej freri.
- Ka thënë Nastradini, edhe në diell merr ombrellë.
- Uji fle, hasmi sâfle.
âą ĂfarĂ« bĂ«n i ati, e heq i biri!
⹠Dhe sikur deti kos të bëhet, për të varfrin nuk gjendet lugë!
⹠Edhe diell të bëhesh, të gjithë nuk i ngroh dot!
- Inati tĂ« plakĂ«, e qeshura tĂ« rinon â (ThĂ«nie angleze)
- Ironia është higjiena e mendjes.
- Jeta është një betejë, jo ndërmjet të keqes dhë së mirës, po ndërmjet së keqes dhe më së keqes.
- Jeta është një dhembje e gjatë e kokës në një rrugë të zhurmshme.
- Jeta Ă«shtĂ« vizatim nĂ« tĂ« cilĂ«n sâmund ta pĂ«rdorim gomĂ«n pĂ«r fshirje.
- Jo gjithmonĂ« âmirĂ« se tĂ« gjetaâ po edhe âmirĂ« se erdheâ.
- Kafeja është e zezë, po të zbardh faqen.
- Nga fryn era kthen gëzofin.
- Kam qeshur të tjerë, më mbiu në derë.
- Keq mĂ« vjen, po dĂ«m sâmĂ« bĂ«het.
- Ku sâtĂ« thĂ«rresin, mos shko; ku sâtĂ« pyesin, mos kuvendo.
- Këpucari i ka këpucët e grisura.
- Kërkon të zërë gjarpërin me dorë të botës.
- MiqtĂ« e vĂ«rtetĂ« tregohen nĂ« fatkeqĂ«si â (Fetare)
- MirĂ«sjellja Ă«shtĂ« celĂ«si i artĂ« qĂ« i hap tĂ« gjitha dyert â (ThĂ«nie latine)
- Mohimi i gabimit Ă«shtĂ« gabim i dyfishuar â (Monteskie)
- Momenti më i vështirë për ateistin është kur ai vërtet ështe falënderues, e nuk ka kë të falënderoj.
- Mos ofendo askënd në jetë
- Mos u tall tepĂ«r, dhe thuaje vetĂ«m tĂ« vĂ«rtetĂ«n â (Fetare)
- Mosmirënjohja më e madhe e njeriut është harresa e borxhit.Kur shkon për udhë merr shkop dhe gurë.
- Kur tâi hypĂ«sh kalit, shifi patkonjtĂ«.
- Kush vret nuk flet.
- Me zjarrin dhe ujin nuk bëhet shaka.
- Mos luaj me gurë po e pate shtëpinë me xhama.
- Mos shkel në dërrasë të kalbur.
- Mos shko si breshka te nallbani.
- Mos shko si cjapi te kasapi.
- Mos u zër për degësh, po për rrënjësh.
- Nata Ă«shtĂ« me barrĂ«, sâdihet çâpjell.
- Bisha tërbohet keq, kur sheh se po i vjen fundi.
- Bie një gurë e shkoqet një mur.
- Buka qĂ« thyet sângjitet mĂ«.
- Ădo gjĂ« forcohet, nĂ« themel.
- Ăâka humbe mos e kĂ«rko, çâke nĂ« dorĂ« mos e lĂ«sho.
- Ăohet njĂ« i marrĂ« e qet njĂ« gur nĂ« ujĂ«, çohen njĂ«zet tĂ« urtĂ« e sâmund ta nxjerrin.
- Dimrit iu bëj hazër që në behar, e beharit që në dimër.
- Dita ka sy, nata ka veshë.
- Duhet me i fry lugës para se me të djeg.
- Dha pesĂ« e hyri nĂ« valle, jep dhjetĂ« e sâdel dot.
- E dardhë është dhe bora, po të thanë duart.
- Edhe pas luftës armët duhet me i mbajtë.
- Atje ku fle ujët, atje është më thellë.
- Nata sâka shahit.
- Unë i ha kumbullat, atij i mpihen dhëmbët.
- Unë baj barrën, ti djersin.
- Vera sa ma e Ă«mbĂ«l tĂ« jetĂ«, ma fort tĂ« zenĂ«.NĂ« disfatĂ« â inatĂ«
- Në errësirë duhet dritë, në fatkeqësi mend.
- NĂ« fitore â shpirtmadhĂ«si
- Në Japoni emërtimi për interes u njoh vetëm pas meje.
- Në këtë jetë qeshet më së shumti, ai që qeshet i fundit.
- NĂ« luftĂ« â VendosmĂ«ri
- Në luftë nuk ka zëvendësim për fitore.
- Në luftën në mes botës dhe teje, përkrahe botën.
- Në një botë të çmendur, vetëm të çmendurit janë normal.
- NĂ« paqe â vulnet tĂ« mirĂ« PĂ«r armikun mos fol keq, por vetĂ«m mendo keq â
- Nëse ka përparim në teknologji pa përparim në shoqëri, atëherë automatikisht mendoj se ka rritje në fatkeqësinë e njerëzimit.
- Nëse mendoni se arsimimi është i shtrenjtë, atëherë provojeni injorancën.
- Nganjëherë historia i merr duart në duart e veta.
- Kopraci sâtĂ« jep tĂ« zezĂ«n e ullirit.
- Ku bien daullet të çojnë këmbët vetë.Kur puna juaj flet vetë , mos u përziej.
- Kur tâi fiton, asgjĂ« nuk dhemb.
- Kur tĂ« flasĂ«sh, mendohu mirĂ« kur tĂ« hash pĂ«rtypu mirĂ« â (ThĂ«nie latine)
- Kur tĂ« jesh nĂ« vend tĂ« huaj, dita tĂ« duket muaj â (Podrime)
- Kush hakmerret pĂ«r njĂ« poshtĂ«rsi, ai e bĂ«n tjetrĂ«n â ( DidĂ«ro)Qefi prish qefin.
- Mos dalë goja para mendjes.
- Mos i bjer të mirës me shkelm.
- Mos i hyr valles, kur nuk di ta hedhësh.
- Mos kërko qiqra të pjekura në hell.
- Ngopet deti me lumenj?
- Nuk mba ujë orizi.
- Një fjalë që e dinë dy veta, e dinë gjithë bota.
- Pi rakinë e jo mendjen.
- Lisi nuk pritet me nji të rame.
- Lulja e këputun nuk mbin më.
- Fjala dhe plumbi kur dalin sâkthehen mĂ«.
- Gazi i madh kthehet në helm.
- Dijet e mëdha janë në fjalë të shkurtra.
- Dardha dhe sëpata e kanë bishtin mbrapa.
- Kur sâdi not mos u fut nĂ« ujĂ«.
- Kush ha shumë i del për hunde.
- Kush shef ma sëpari barkun, asht i mangët nga trutë.
- Ăâdel nga goja, hyn nĂ« vesh e del pĂ«r hunde.
- Kur flet shkopi të vret.
- Kur han bukë misri, kujto bukë thekri.
- Kashata e madhe të ngec në fyt.
- Këmba e madhe të shqyen këpucën.
- Janë të urtë të marrët sa pa thënë fjalët.
- Gjuha eshtra sâka, eshtra thyen.
- Gjuha të lidh, gjuha të zgjidh.
- Ha të rrosh, jo rro të hash.
- Gjuha flet e fshihet, shpina pret e rrihet.
- Dy kunguj nĂ«n njĂ« sqetull sâmbahen.
- Mali digjet,plaka krehet.
- Ti qesh me të tjera, po bota qesh me ty.
- TrimĂ«rinĂ« pas luftĂ«s e urtĂ«sinĂ« pas kuvendit sâe ha as qeni.
- Trimi që lëvdohet, nuk të vret.
- U bë dhija me tremb ujkun.
- U bo veja me mësue pulën.
- U hap dheu, doli një plesht.
- U mbars mali, polli një mi.
- Unë vij nga më rrahën, ti më tregon shkopinjtë.
- U rrit kungulli dhe mori dhenë.
- Zuri qeni një lepur, nuk quhet zagar.
- Ai që e ka provue din edhe me të mësue.
- Bëne vath e ve në vesh.
- Bëj si të thotë më i madhi.
- Bleta din si bëhet mjaltët.
- Sâdi gomari tĂ« haj tagji.
- Dami të bëhet mësim.
- Kush sâpyet mbetet budalla.
- Kush u dogj nga qulli, i fryn edhe kosit.
- PyetĂ«n mushkĂ«n, cilin ka baba; âkam dajo kalĂ«nâ â tha.
- Sâe lenĂ« hunda me pa larg.
- Sâka lezet nĂ« kokĂ«n e zgjebur, shamia e mĂ«ndafshtĂ«.
- Sâka tĂ« shurdhĂ«t, mĂ« tĂ« shurdhĂ«t nga njeriu qĂ« sâdon dije.
- Sorra e mbante veten për pallua, po kur pa këmbët e saj qau.
- Sâtunden malet me pĂ«rralla.
- Teneqe e prishur, ka zë të gërvishur.
- Mos u mat me hijen e me njerëzit.
- Mos u mat me hijen e pasdrekes.
- Në portën e të shurdhit mos trokit.
- Nga ferra e vogël del lepuri i madh.
- Nuk mësohet plaku si do krehur mjekra.
- Njeriu sido që të bëjë, nuk e kapërcen dot hijen e tij.
- Pas lufte të gjithë bëhen trima.
- Këlyshi sado të lehë nuk të kafshon.
- Kollaj të thuash vreshtë, po duhet rrushi.
- Kur ngjite përpjetë, shiko dhe tatëpjetë.
- Kur u ba horri pashĂ«, vrau tâanĂ«.
- Kush ka matur veten, ka matur gjithë botën.
- Kush sâkupton, i japin tĂ« kuptojĂ«.
- Lumi i thellĂ«, sâka ushĂ«timĂ«.
- Më parë mëso veten, pastaj të tjerët.
- Mos i zbulo petët byrekut, se i dalin lakrat.
- Mos mëso ustanë, po merri zananë.
- Ai që do të zihet, zihet edhe me macen.
- Dhisë kur i hanë brirët, gjen shoqe ti përpjekë.
- Edhe guri pëlcet kur nxehet.
- E mjel sa e mjel lopën pastaj i bie me këmbë dhe e derdh.
- Fjal e ëmbël thyhen të fortin.
- Fjala e mirë në ditë të keqe.
- Dhembi kafshon shpesh gjuhën, megjithatë ata mbeten miq.
- Gurit të rrokullisur dhe të dehurit mos i del përpara as mbrapa.
- Hiq inatin gjej rehatin.
- I buti thyen të fortin.
- Kur piqen dy vezë, njëra do thyhet.Njerëzit e mequm bëjnë proverba, mirëpo të marrët i përsërisin ato.
- NjerĂ«zit e zgjedhin punĂ«n, ndĂ«rsa puna i vlerĂ«son njerĂ«zit â (Naim FrashĂ«ri)
- Njeriu është aq i ri, sa të reja ka mendimetKush nuk e urdhëron dot vehten, pajtohet kollaj me të keqen.
- Kush e qit koburen, se fut pa zbrazur.
- Lumi i thellë, nuk rrëmben.
- Me gojë i afron, me gojë i largon shokët.
- Me njoftë veten asht urti, me qeverisë veten, është trimni.
- Mëngjesi është më i mençëm se nata.
- Mos i fryj zjarrit se të djeg.
- Mos merr si pushka e jevgut.
- Mos nxirr vrerë prej goje të hidhërohesh, po nxirr sheqer të ëmbëlsohesh.
- Nga mërzitja e minjve, i vuri zjarrë mullirit.
- Nuk thyen dhëmbë fjala e mbarë.
- Për inat të sime vjerre, vete fle me mullixhinë.
- PĂ«r pleshtin djeg jorganin.
- Rrugë e gjatë pret shkurtër.
- Sa ti trazosh urët aq më shumë ndizen.
- Sherri do nge, davaja do para.
- Shkallët ngjiten shkallë-shkallë.
- Ti prite të paktën, prite dhe të shumtën.
- Trim i mirë quhet ai që përcjell zemërimin.
- Uthulla e fortë plas gurin.
- Hajde baba të dëftej arrat e malit; Hajde gjyshe të të kallzoj ato të gjyshit.
- As topi i Ali PashĂ«s sâe tund.
- Atij qĂ« nuk e do, i thuaji: âTĂ« hyftĂ« vetja nĂ« qejfâ.
- Avash Beg se ka hendek.
- Ay që ecën me krye përpjetë, bie në gropë.
- Baste e budalla, motër e vëlla.
- Breshëri e rreh, e dhija bishtin përpjetë.
- Daullja bie për ata që kanë veshë.
- Del çiraku më i mirë se ustai.
- Dy gjela nĂ« njĂ« vikt, sâkĂ«ndojnĂ«.
- Dhi e krimbur, bishtin përpjetë.
- Edhe vali je, shiko ku ishe dje.
- Ena bosh zhurmon më tepër.
- ĂshtĂ« nga ai gur qĂ« thyen çekan.
- Fjala pa punë, si peshku pa lumë.
- Fjalë pak e punë shumë.
- Fol me ty, fol me murin.
- Gjëmon voza që nuk ka verë.
- Gjithkush leu, mentë e veta pëlqeu.
- Hiqu det se do shkojë lumi.Nuk ju zë besë deveve dhe askujt që mund të ecë një javë pa pirë gjë.
- Nuk ka njeri të keq që mund të jetë poet i mirë.
- O Zot, kurrë nuk e kam ditur se shkallët më të ulta kanë lëkurë kaq të bardhë.
- Pa kundĂ«shtime sâka pĂ«rparim; ky Ă«shtĂ« ligj tĂ« cilin qytetĂ«rimi e ka trashĂ«guar deri mĂ« sot â (Diogjen)
- PakĂ«naqĂ«sia Ă«shtĂ« shtytje pĂ«r tĂ« pĂ«rparuar â
- PĂ«r mua tâi shkruash diçka shpirtit, pĂ«r Hallowenin Ă«shtĂ« njĂ«soj sikurse NĂ«na TerezĂ« t`i shkruante bĂ«mirĂ«sisĂ« dhe sakrificĂ«s. ĂshtĂ« e njĂ« natyre krejt tjetĂ«r.
- PĂ«r Volterin politika sâĂ«shtĂ« asgjĂ« tjetĂ«r pos mjeshtri e rrenĂ«s nĂ« çastin e duhur.
- PĂ«rderisa ne flasim mirĂ« pĂ«r tĂ« vdekurit , le tâi kritikojmĂ« ata sa janĂ« gjallĂ«.
- Përgjigjet e vetme interesante janë ato që i shkatërrojnë pyetjet.
- PĂ«rpiqu tĂ« imitosh vetem punĂ«t e mira tĂ« njerĂ«zve tĂ« mĂ«dhenj â (Sami FrashĂ«ri) ?
- Pesimisti është njeriu që mendon se të gjitha femrat jan të këqia. Optimisti është ai që shpreson të jetë kështu.
- Piano është një monstrum që klithë, kur ia prek dhëmbët e saj.
- Pjesa e parë e jetës sonë shkatërrohet nga prindërit, ndërsa pjesa tjetër nga fëmijët tonë.
- Po mos tĂ« kishte njerĂ«z tĂ« kĂ«qinj, sâdo tĂ« kishte juristĂ« tĂ« mirĂ« â (Dikens)
- Po tĂ« mos kishte jeta vuajtje, sâdo tâia dinim vlerĂ«n gĂ«zimit.
- I gjen mushka drutë.
- I mbushet mendja, atij që ka mend.
- Jashtë valles dinë të gjithë të kërcejnë.
- Paraja nuk i zgjedh njerëzit.
- Kush fle ngorhtë ka edhe ftohtë.
- Ku ka zemër ka dhe krahë.
- Malet tunden, po nuk bien.
- Me fal gjakun është burrni.
- Mos kij turp nga kush sâka turp.
- Mos prit të të kërkojë e mira, po kërkoje.
- Mushka do dru, e demi kular.
- Njeriu është e vetmja kafshë që skuqet apo duhet të skuqet.
- Njeriu Ă«shtĂ« i lirĂ« vetĂ«m atĂ«herĂ« kur i shĂ«rben sĂ« vĂ«rtetĂ«s â (Sami FrashĂ«ri)
- Njeriu ështe i lirë, por jo nëse ai nuk e beson këtë.
- Njeriu nuk mbaron kur humbet , ai mbaron kur heq dorë.
- Njeriu që flet shumë, sado mirë që të flaës, në fund do ta thotë ndonjë marri
- Nuk ekziston paqartësi më e madhe në botë se gjëja e sigurt.
- Kush hakmerret pĂ«r njĂ« poshtĂ«rsi, ai e bĂ«n tjetrĂ«n â (DidĂ«ro)
- Kush ka vdekĂ« pĂ«r atdhe, nuk ka vdekĂ«, por ka le â ( ShkodĂ«r)
- Kush nuk qesh â nĂ« jetĂ« ka parakaluar plotĂ«sisht i fjetur â (Verner)Kur tĂ« kem me thasĂ«, tĂ« tĂ« jap njĂ« trastĂ«.
- Kur tĂ« vjen nevojtari nĂ« derĂ«, po sâpate gjĂ«, jep njĂ« gotĂ« ujĂ«.
- Kush ha vetëm, vdes dhe vetëm.
- Kush shkon pa thirrë, kthen pa u përcjellë.
- Kush vete i paftuar, e gjen sofrën pa shtruar.
- Kush vjen rrallë, ha bakllavanë, kush vjen shpesh ha përsheshë.
- Le gomari qĂ« na ngordhi, po sâna lĂ«nĂ« as mizat rehat.Ky vend ka nevojĂ« pĂ«r papunĂ«si mĂ« tĂ« madhe pĂ«r politikanĂ«t.
- Lajmi i keq nuk është si vera. Ai nuk përmirësohet me kalimin e kohës .
- Le të lavdërojnë të tjerët e jo goja jote, i huaji e jo buzët e tua.
- Librin mund ta krahasojmë me fqinjin tënd , nëse është i mirë, nuk do të zgjasë gjatë , e nëse është i keq, nuk mund të heqësh dorë aq lehtë.
- Ligjet e vogla i ushqejnë krimet e mëdha.
- Kah dituria shkohet përmes tri rrugëve: përmes të menduarit, edukimit, dhe përvojës ( Latine)
