Fjale te Urta per MIqesine
VĂ«llezĂ«r jemi, por miq sâjemi.
Armiku që zbulon gabimet tuaja, është më i dobishëm se miku që i fsheh ato.
- Ari nĂ« zjarr provohet, miku nĂ« rrezik kuptohet. VLORĂ
- Armiku sâpritet me fjalĂ«, por me plumb. KRUJĂ
- Armiku më i rrezikshëm është, ai që harrohet. JUG
- As buka nuk haet vetëm. JUG
- Atje ku luftojnĂ« dy, fiton i treti. KORĂĂ
- Kur merr dërrasa të plasur, çahet e tëra. SKRAPAR
- Kur je veti i dytë, të ngoh dhe fryma e shokut. BERAT
- Lulja e këputur nuk lëshon më. MYZEQE
- Me mikun ha e pi, të dhënë e të marrë mos ki. JUG
- Mendja me mendjen, pjellin mëndje. JUG
- Me një ka nuk bëhen pendë. JUG
- Me nji tra nuk mban shtëpia. JUG
- Mëson nga armiku më shumë se nga miku. JUG
- Miku i mirë të nderon shtëpinë, miku i vjetër nuk hidhet poshtë. JUG
- Miku është mik deri sa nuk përzihet në hallet e shtëpisë. VERI
- Miku harrohet po tĂ« largohet. PĂRMET
- Miku i mirë vjen nga porta. BERAT
- Nuk bĂ«het stani me dhi tĂ« egra. VLORĂ
- Njeriu ka nevojë më tepër për dashuri, se për lavdi. JUG
- Njeriu pa shokë, si muri pa tokë. JUG
- Miku i mikut tim, Ă«shtĂ« edhe miku im. VLORĂ
- NjĂ« krah sâmban kala. GJIROKASTĂR
- Një zog që ndahet nga klloçka, e ha shqipja. SKRAPAR
- Pa djalĂ« e pa gocĂ« rrova, pa shok nuk rrova. KRUJĂ
- PĂ«r njĂ« shamatĂ«, lypen dy veta. SARANDĂ
- PunĂ«n nuk e bĂ«n njĂ« gisht, po e bĂ«n grushti. TROPOJĂ
- Qentë le të lehin, karvanet të shkojnë përpara. JUG
- RuajmĂ« nga miku, se nga armiku ruhem vetĂ«. VLORĂ
- SâbĂ«het lĂ«mi me njĂ« kalli. JUG
- SâbĂ«het stani me lepura. MYZEQE
- Sâmblidhen lepujt nĂ« vath. JUG
- Sâmbushet thesi me njĂ« kokĂ«rr. LUKOVĂ
- Syri është më i mprehtë se kordha. JUG
- Shejtani kur nuk ka punë rreh të birin. JUG
- Shokë bashkë, e bukë veç. JUG
- Trimi i mirë me shokë shumë. JUG
- Shoku sa duhet, aq qortohet. KOSOVĂ
- Shtëpinë e mbajnë të gjitha shtyllat. BERAT
- Tek nusja hanë e pinë, te dhëndrri gja nuk dinë. VERI
- TĂ« mĂ« mbrosh atje ku sâjam, se ku jam mbrohem vetĂ«. LIBRAZHD
- Uji fle, hasmi sâfle. LIBRAZHD
- Ankohet kalorësi se po i varen këmbët. VERI
- As nuk kam, as mĂ« mbarohen. KAVAJĂ
- Bjer, o zot, mikun; tĂ« haj dhe i zoti i shtĂ«pisĂ«. LABĂRI
- Bota tĂ« jep aq sa tâi kesh dhĂ«nĂ« asaj. JUG
- BukĂ« e kripĂ« e zemĂ«r. KAVAJĂ
- Ăilet dera, rritet ndera. VERI
- Dora lanë dorën, të dyja lajnë faqet. ELBASAN
- Edhe pula jote nĂ« kopshtin e botĂ«s tĂ« duket e majmĂ«. KOLONJĂ
- Fshati digjet, plaka krihet. JUG
- Fukara jam, po shpirtin nuk e kam fukara. VERI
- I mirë për shokë, e i lig për vete. JUG
- BukĂ«n tĂ«nde ha, hall tĂ« botĂ«s qa. LUNXHĂRI
- Ăezma i lan tĂ« gjithĂ«, veten nuk e lan. DELVINĂ
Ari njihet në zjarr, miku në nevojë.
Miqtë e vërtetë qajnë kur ti ikën, miqtë e rremë ikin kur ti qan.
Miqësia e mirë, hesapin e dlirë.
Dy gjëra duhet të ketë frikë dikush: zilinë e miqve të tij dhe urrejtjen e armiqve të tij.
Zoti më ruaj prej mikut, se prej armikut ruhem vetë.
Armiku të shikon ndër këmbë, miku të shikon në sy.
Miqtë e vjetër janë flori, ndërsa të rinjtë argjend.
Ai mik qĂ« sâmund tĂ« tĂ« ndihmojĂ«, si armik mund tĂ« turpĂ«rojĂ«.
Më mirë një mik se sa një çiflik.
Dashuria pyet miqĂ«sinĂ«: âĂfarĂ« po bĂ«n atje?â
MiqĂ«sia i pĂ«rgjigjet: âPo bĂ«j tĂ« qesh atĂ« qĂ« ti i bĂ«re tĂ« qajĂ«.â
- I fundit ja do qaj, ja do qeshĂ«. LABĂRI
- I qan hallin kalorĂ«sit. DURRĂS
- I zoti i shtëpisë, rri në fund të urave të zjarrit. POGRADEC
- Jo gjithmonĂ« âmirĂ« se tĂ« gjetaâ po edhe âmirĂ« se erdheâ. ELBASAN
- Kafeja është e zezë, po të zbardh faqen. JUG
- Nga fryn era kthen gĂ«zofin. DIBĂR
- Kam qeshur tĂ« tjerĂ«, mĂ« mbiu nĂ« derĂ«. KORĂĂ
- Keq mĂ« vjen, po dĂ«m sâmĂ« bĂ«het. SKRAPAR
- Ku sâtĂ« thĂ«rresin, mos shko; ku sâtĂ« pyesin, mos kuvendo. ELBASAN
- Këpucari i ka këpucët e grisura. JUG
- Kërkon të zërë gjarpërin me dorë të botës. JUG
- Kopraci sâtĂ« jep tĂ« zezĂ«n e ullirit. JUG
- Ku bien daullet të çojnë këmbët vetë. SKRAPAR
- Ku rĂ«nça mos u vrafsha. VLORĂ
- Kur të kem me thasë, të të jap një trastë. SHIJAK
- Kur tĂ« vjen nevojtari nĂ« derĂ«, po sâpate gjĂ«, jep njĂ« gotĂ« ujĂ«. SKRAPAR
- Kush ha vetëm, vdes dhe vetëm. JUG
- Kush shkon pa thirrĂ«, kthen pa u pĂ«rcjellĂ«. SHKODĂR
- Kush vete i paftuar, e gjen sofrĂ«n pa shtruar. ARBĂRESHĂT
- Kush vjen rrallĂ«, ha bakllavanĂ«, kush vjen shpesh ha pĂ«rsheshĂ«. KRUJĂ
- Le gomari qĂ« na ngordhi, po sâna lĂ«nĂ« as mizat rehat. KORĂĂ
- Lype se sâta jep, merre se nuk thotĂ« gjĂ«. KAVAJĂ
- Mali me mal sâpiqen, po njeriu do piqet. JUG
- Me çfarë syri do më shofësh, me atë do të shof. ELBASAN
- Merr belanë e botës e vë në krye të votrës. ELBASAN
- Miku i afërt nuk ka nder, se vjen përherë. MYZEQE
- Miku i thirrur, duhet pĂ«rcjellun. MIRDITĂ
- Miku nuk vjen pĂ«r thelĂ« e lĂ«ng, po pĂ«r fjalĂ« e pĂ«r kuvĂ«nd. KRUJĂ
- Mikut i lĂ«shohet vendi dhe i dĂ«gjohet kuvendi. KRUJĂ
- Mirmëngjes, me interes. FIER
- Mos qesh në shok, se e gjen në kokë. KOSTUR
- Mos e lëndo ku i dhemb. JUG
- Në daltë djalë të na rrojë, në daltë çupë, të të rrojë. JUG
- NĂ« shtĂ«pinĂ« e tĂ« varurit, nuk zihet litari me gojĂ«. DELVINĂ
- Nuk dua mish e kabuni, po dua, ner e sajdi. KAVAJĂ
- O bark, o qerrata, këtu gjete, këtu ha. BERAT
- Pa para njeriu ha dhe njĂ« thes me kripĂ«. VLORĂ
- Peshku nĂ« det, kripa nĂ« tokĂ«, po bashkohen nĂ« tigan. KORĂĂ
- Prifti mĂ« pĂ«rpara bekon mjekrĂ«n e tij. KOLONJĂ
- Pula bĂ«ri venĂ«, gjelit i dhemb barku. KUĂ
- Pushka e trimit dhe sofra e xhymertit, janĂ« gjithmonĂ« plot. SHKODĂR
- Qenit hidhi një kockë, të pushojë. SKRAPAR
- Rrugën për te miku, mos e lër të zërë bar. FIER
- Sevapi as shitet, as blihet. JUG
- Sqepari bishtin e shokut e gdhend, tĂ« tijin jo. PĂRMET
- Ta shef bojën, sa ta ka nevojën. SKRAPAR
- Trimi nderon trimin, i mençmi tĂ« mençmin, i ligu tĂ« ligun. TROPOJĂ
- Unë ha kumbulla, ty të mpihen dhëmbët. JUG
- Ustai nuk ka shtëpi. MYZEQE
ĂshtĂ« mĂ« e lehtĂ« tĂ« falĂ«sh njĂ« armik, se sa tĂ« falĂ«sh njĂ« mik.
Tek miku ankohu, tek armiku lavdërohu.
Miqësia e bazuar në biznes është më e mirë se biznesi i bazuar në miqësi.
Më mirë një armik me mend, se sa një mik i marrë.